top of page

   Double Indemnity  hilketa perfektuaren frustrazioa  modu biribilean kontatzen digun filma da. Alfred Hitchcockek ikusi zuelarik hau erran zuen : “Double Indemnity ondotik, zinemaren bi hitz garrantzitsuenak Billy eta  Wilder dira” .

​

   Zinema beltzaren hastapenetako filma, Double Indemnity (1944),  hiru talenturen elkarketatik  heldu da : James M. Cain, Raymond Chandler (biak nobela beltzaren ezinbertzeko idazleak) eta Billy Wilder zinema zuzendaria.

​

   James M. Cain, filmak oinarri izan zuen nobelaren egilea, hasmentako zinema  beltzaren idazle garrantzitsuenetako  bat da.Zenbait film esanguratsuen gidoiak berak idatzitako eleberrietan oinarritu dira,  tartean: Mildred Pierce edo The Postman Always Rings Twice .

​

   Filmak  oinarri izan zuen nobelak  urteak pasa zituen  Hollywoodeko bulegoetan bueltaka, ezin zela  film bihurtu ospearekin garai hartako  zentsurarekin egin zuelako topo.Zergatik eta nobelako protagonisten krimena zigorrik gabe gelditzen zelakoz  eta  bi pertsonaien harreman adulteroa inmoraltzat  jotzen zelakoz; baita,  hilketa bat nola gauzatu kontatzen zuelakoz ere.

​

   Wilderrek ,nobelak liluraturik eta arestiko denaren jakitun , gidoia bere kabuz idaztea erabaki zuen. Horretarako, Cain bera nahi izan zuen laguntzaile, baina honek  konpromiso aunitz  zituela eta, bertze idazle bat proposatu zioten: Raymond Chandler. Chandler  garai hartan bere lehenbiziko  nobelak argitaratu ondotik  ospea lortzen ari zen idazle bat zen. Gero nobela beltzaren maisua izatera iritzi zen.

​

   Chandler eta Wilderren arteko elkarlana infernua  izan omen zen. Hala eta guztiz, han eta hemen  aldaketak eginez, nobela  gainditu zuen gidoi borobil bat idatzi zuten ,  James Cain bera harritu zuena  .Maisulana den gidoi honetan, moral faltsu eta sentimentalismorik  gabeko hitzekin,pertsonaiek  bere arima beltzaren barnealdea erakusten digute,  zinemako gidoigintzan eredugarritzat  hartzen diren elkarrizketa mingarri eta garratzen artean. Fatalidadeak  maneiatuta ,  inoiz damurik erakutsi gabe,  beren patu ekidinezina  estoikoki jarraituz, erabat normalak diren pertsonak dekadenteak eta perbertsoak izaten ahal direla erakusten digu.

​

   Wilder zuzendariak , austrohungariar inperioan sortuak, nazismotik ihesi  Hollywooden akitu  zuen bere ibilbidea.  Amerikar zinemari egin zion ekarpenik handiena bere adimena izan zen. Filmen argumentoetan paradoxa, ironia eta biraketa harrigarriak erabiliz sei Oskar sari irabaztera ailegatu  zen.

​

   Aktoreei dagokienez,  ohikoak zituzten rolak  erabat aldatuz,  Wilderren zuzendaritzapean gorena jo zutela  aitortu behar da.

​

   Barbara Stanwyckek , melodrama eta komedietan ospea zuenak ,halako pertsonaia gorrotagarrria antzezteak  bere karreran  izan zitzakeen  ondorioen beldur zen. Zalantza handiak izan  zituen,  Wilderrek “aktorea ala arratoia, zer zara!?”galdetu omen zion artio; orduan,   onartu eta   bere karrerako arrakastarik handiena lortu zuen. Interpretazio eta estilo paregabearekin, emakume erakargarri eta arriskutsua  edo bertze modu batera ezagutzen den “femme fatale”  ahantziezinetako bat antzeztu zuen.

​

   Fred MçMurrayk, beti komedia aktorea izanik, film honetako paperean  adierazten duen anbiguitatea film gehiagotan aprobetxatu  behar zela erakutsi zuen.

Edward G. Robinsonena,  berriz, alderantzizko bidea izan zen. Beti gangster edo gaizkile paperetan ohitua, pertsona on eta mundutar baten rola  jokatzen du hemen. Detektibe klasikoen deduzitzeko gaitasuna  erakusten du eta tramaren pertsonaia ezinbertzekoa bilakatzen da.

​

   Filmatzean detaile guztiak zehaztasunez aukeratu ziren: espainiar estiloko etxea, auto motak, objektu txikienak…pertsonaien izaera ongi definitzeko.

Filmean  iluntasuna muturreraino eramana da. Argiztapena,  garai hartako “glamourra” alde batera utzita, kontrasteetan murgiltzen da  momenturik tragikoenak goratzeko , atmosfera astun eta neketsu bat lortu eta zinema beltzaren fotografiarik ederrenetakoak eskaintzeko.

​

   Double Indemnity  genero beltzetik haratago doan filma  da. Wilderrek autore zinemaren  adierazpen  distiratsuenak lortu zituen 107 minutuko film honetan. Literatura eta film beltzaren esentzia eta atmosfera maisuki landu zituen, Oskarretarako zazpi izendapen  lortzeraino.

​

   Lagunok, ikusi eta ikasi.

  • Facebook - Black Circle
  • Twitter - Black Circle

Egilea : (h)ilbeltza

ilbeltzabaztanen@gmail.com

Baztan, 2015ko udazkena

Argazki

beltzak

bottom of page